۳ مطلب در خرداد ۱۴۰۴ ثبت شده است

درجه لاویباند (°L) -- SRM -- EBC

درجه لاویباند (°L) واحدی است که برای اندازه‌گیری رنگ مالت‌ها استفاده می‌شود. این سیستم در سال ۱۸۹۳ توسط جوزف ویلیام لاویباند توسعه یافت و شامل مقایسهٔ بصری نمونهٔ مالت با دیسک‌های شیشه‌ای رنگی استاندارد است. هرچه عدد لاویباند بالاتر باشد، مالت تیره‌تر و برشته‌تر است.

 

مقیاس رنگ مالت‌ها بر اساس درجه لاویباند

نوع مالت درجه لاویباند (°L) رنگ و ویژگی‌ها
مالت پیلسنر 1.5–2.5 زرد کم‌رنگ، مناسب برای لاگرهای سبک
مالت Pale Ale 2.5–4.5 طلایی، پایهٔ بسیاری از آبجوهای الی
مالت Munich 6–10 کهربایی، طعم مالتیک قوی‌تر
مالت کریستال 40 40 کهربایی متوسط، طعم کاراملی ملایم
مالت کریستال 60 60 کهربایی تیره‌تر، طعم کاراملی قوی‌تر
مالت شکلاتی 350–450 قهوه‌ای تیره، طعم شکلات و قهوه‌ای
مالت سیاه (Black) 500+ بسیار تیره، طعم سوخته و قهوه‌ای قوی

 

 

ارتباط با مقیاس‌های دیگر:

در کنار درجه لاویباند، دو مقیاس دیگر نیز برای اندازه‌گیری رنگ در آبجوسازی استفاده می‌شوند:

  • EBC (European Brewing Convention): مقیاسی است که در اروپا برای اندازه‌گیری رنگ آبجو استفاده می‌شود.

  • SRM (Standard Reference Method): مقیاسی است که بیشتر در آمریکا برای اندازه‌گیری رنگ آبجو استفاده می‌شود.

 

    تبدیل بین این مقیاس‌ها به صورت تقریبی به شکل زیر است:

     - SRM ≈ (1.3546 × °L) - 0.76

    - EBC ≈ 1.97 × SRM

     

     

    محاسبهٔ رنگ نهایی آبجو

    برای پیش‌بینی رنگ نهایی آبجو، می‌توانید از فرمول Malt Color Units (MCU) استفاده کنید:

    MCU = (وزن مالت به پوند × درجه لاویباند) / حجم آبجو به گالن

    برای دقت بیشتر، از فرمول Morey برای تبدیل MCU به SRM استفاده می‌شود:

    SRM = 1.4922 × (MCU ^ 0.6859)

     

    (فرمول Morey یکی از دقیق‌ترین روش‌ها برای محاسبه رنگ آبجو (SRM) براساس ترکیب مالت‌هاست. این فرمول به آبجوسازها کمک می‌کند تا پیش‌بینی کنند رنگ نهایی آبجو پس از دم کردن چه خواهد بود.)

     

    SRM=1.4922×(MCU)0.6859

    اما MCU چیست؟

                   رنگ مالت (Lovibond)×وزن مالت (پوند)

    MCU= ----------------------------------------------------

                       حجم آبجو نهایی (گالن)

     

    نکات:

    • Lovibond (L): رنگ مالت (مثلاً Pale Malt حدود 2L، Crystal 60 حدود 60L)

    • وزن مالت: به پوند (1 کیلوگرم ≈ 2.2 پوند)

    • حجم آبجو نهایی: به گالن آمریکا (1 گالن ≈ 3.78 لیتر)

     

    مثال عملی:

    فرض کن:

    • 5 پوند Pale Malt با رنگ 2L استفاده کردی

    • 1 پوند Crystal 60 با رنگ 60L هم اضافه کردی

    • حجم نهایی آبجو 5 گالن است

    محاسبه MCU:

                                          (5×2)+(1×60)                    10+60

         (MCU)  = ----------------------------- = ------------------------  = 14

                                                   5                                  5

     

    حاسبه SRM با فرمول Morey:

     

    SRM=1.4922×(14)0.6859≈1.4922×6.98≈10.43

     

    پس رنگ آبجویی که ساختی حدود SRM 10.4 خواهد بود، یعنی یک آبجوی کهربایی روشن.

     

    نکات کلیدی 

    • عدد °L نشان‌دهندهٔ رنگ مالت است و به شما کمک می‌کند تا رنگ نهایی آبجو را کنترل کنید.

    • مالت‌های با درجه لاویباند پایین‌تر رنگ روشن‌تری به آبجو می‌دهند، در حالی که مالت‌های با درجه لاویباند بالاتر رنگ تیره‌تری ایجاد می‌کنند.

    • استفاده از ترکیب مالت‌های مختلف با درجات لاویباند متفاوت به شما امکان می‌دهد تا رنگ و طعم دلخواه را در آبجو ایجاد کنید.

    اگر نیاز به راهنمایی بیشتر در انتخاب مالت مناسب برای سبک خاصی از آبجو دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم.

     

    EBC :

    در صنعت آبجوسازی، EBC مخفف European Brewery Convention است و به عنوان یک واحد اندازه‌گیری برای تعیین رنگ مالت و آبجو استفاده می‌شود. این مقیاس عمدتاً در اروپا رایج است و به آبجوسازان کمک می‌کند تا رنگ نهایی محصول خود را کنترل و استانداردسازی کنند.

     

    EBC چیست و چگونه اندازه‌گیری می‌شود؟

    مقیاس EBC به صورت عددی بیان می‌شود و نشان‌دهندهٔ شدت رنگ مالت یا آبجو است. برای اندازه‌گیری آن، از یک اسپکتروفتومتر استفاده می‌شود که میزان جذب نور در طول موج ۴۳۰ نانومتر را در یک کووت ۱ سانتی‌متری اندازه‌گیری می‌کند. فرمول محاسبهٔ EBC به صورت زیر است:

    EBC = 25 × جذب نور در ۴۳۰ نانومتر

    هرچه عدد EBC بالاتر باشد، رنگ مالت یا آبجو تیره‌تر است.

     

     

    مقایسهٔ EBC با مقیاس‌های دیگر

    در کنار EBC، دو مقیاس دیگر نیز برای اندازه‌گیری رنگ در آبجوسازی استفاده می‌شوند:

    • SRM (Standard Reference Method): مقیاسی است که بیشتر در آمریکا برای اندازه‌گیری رنگ آبجو استفاده می‌شود.

    • Lovibond (°L): مقیاسی قدیمی‌تر است که هنوز در برخی موارد استفاده می‌شود.

    تبدیل بین این مقیاس‌ها به صورت تقریبی به شکل زیر است:

    • EBC ≈ SRM × 1.97

    • SRM ≈ °L × 1.3546 - 0.76

     

    جدول نمونهٔ رنگ‌ها بر اساس EBC

    نوع آبجو EBC تقریبی رنگ توصیفی
    لاگر روشن 6–8 زرد کم‌رنگ
    پیلزنر 8–12 طلایی روشن
    ویس‌بییر (گندمی) 10–20 طلایی تا کهربایی
    آل کهربایی 20–30 کهربایی متوسط
    آل قرمز 30–40 قرمز تیره
    پورتر 50–80 قهوه‌ای تیره
    استاوت 80–120 قهوه‌ای بسیار تیره
    ایمپریال استاوت 120–150+ تقریباً سیاه

     

    کاربرد EBC در انتخاب مالت

    هنگام خرید مالت، عدد EBC به شما اطلاعاتی دربارهٔ میزان برشتگی و رنگ مالت می‌دهد. به عنوان مثال:

    • مالت با EBC پایین (مثلاً 3–5): مالت پایه با رنگ روشن، مناسب برای لاگرها و آبجوهای سبک.

    • مالت با EBC متوسط (مثلاً 20–40): مالت کاراملی با رنگ کهربایی، مناسب برای آبجوهای کهربایی و قرمز.

    • مالت با EBC بالا (مثلاً 100+): مالت برشته‌شده با رنگ تیره، مناسب برای پورترها و استاوت‌ها.

     

    در نتیجه، عدد EBC یک ابزار مهم برای آبجوسازان است تا بتوانند رنگ نهایی محصول خود را پیش‌بینی و کنترل کنند. اگر نیاز به راهنمایی بیشتر در انتخاب مالت مناسب برای سبک خاصی از آبجو دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم.

     

     

     

    SRM:

    در دنیای آبجوسازی، SRM مخفف Standard Reference Method است و به واحد اندازه‌گیری رنگ آبجو اشاره دارد.

    تعریف ساده:

    SRM عددی است که نشان می‌دهد آبجو چه‌قدر روشن یا تیره است.

     

    مقیاس SRM چگونه کار می‌کند؟

    • عدد پایین‌تر (مثلاً SRM 2–5): رنگ روشن، مثل زرد کاهگلی (آبجوهای سبک مثل Pilsner)

    • عدد متوسط (مثلاً SRM 10–20): کهربایی یا مسی (Pale Ale، Amber Ale)

    • عدد بالا (مثلاً SRM 30–40): قهوه‌ای تیره یا سیاه (Stout، Porter)

     

    چند مثال:

    سبک آبجو رنگ (SRM)
    Pilsner 2–4
    Hefeweizen 3–6
    Pale Ale 5–10
    Amber Ale 10–17
    Brown Ale 18–35
    Stout 30–40+

     

    چگونه SRM اندازه‌گیری می‌شود؟

    با استفاده از اسپکتروفتومتر و نور با طول‌موج 430 نانومتر، میزان جذب نور توسط مایع آبجو اندازه‌گیری می‌شود. عدد حاصل همان SRM است.

    اما در عمل، آبجوسازهای خانگی معمولاً از جدول رنگ مالت‌ها یا نرم‌افزارهای محاسبه‌گر استفاده می‌کنند.

     

     

     

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
    cina rain

    انواع آبجو

    انواع آبجو بر اساس روش تخمیر، نوع مخمر، رنگ، طعم و سبک به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. در ادامه، دسته‌بندی کلی انواع آبجو را ارائه می‌دهم:

    ۱. آبجوهای "لَگر" (Lager)

    تخمیر پایین‌دمای (bottom-fermented) با مخمر Saccharomyces pastorianus
    دمای تخمیر: ۷ تا ۱۳ درجه سانتی‌گراد
    ویژگی‌ها: شفاف، سبک، طعم ملایم و گازدار

    انواع مهم:

    • Pilsner (پیلزنر): سبک، تلخ، کمی گازدار

    • Helles (هلز): شیرین‌تر از پیلزنر، بسیار متعادل

    • Dunkel (دانکل): تیره‌تر، با طعم نان تست‌شده و مالت بیشتر

    • Bock (بوک): قوی‌تر، شیرین‌تر، معمولاً با الکل بالا

     

    ۲. آبجوهای "اِیل" (Ale)

    تخمیر بالا‌دمای (top-fermented) با مخمر Saccharomyces cerevisiae
    دمای تخمیر: ۱۵ تا ۲۴ درجه سانتی‌گراد
    ویژگی‌ها: طعم‌های پیچیده‌تر، میوه‌ای، گاهی ادویه‌ای

    انواع مهم:

    • Pale Ale (پیل‌اِیل): رنگ کهربایی، طعم مالت و هومول (hop)

    • IPA (India Pale Ale): تلخ‌تر، با هومول زیاد

    • Brown Ale: شیرین، با طعم نان و کارامل

    • Porter (پورتر): تیره، با طعم قهوه یا شکلات

    • Stout (استاوت): تیره‌تر و غلیظ‌تر از پورتر، مثلاً Guinness

     

    ۳. آبجوهای گندمی (Wheat Beers)

    حاوی درصد زیادی گندم
    ویژگی‌ها: سبک، تیره‌کدر، کمی اسیدی

    انواع مهم:

    • Hefeweizen (آلمانی): حاوی مخمر، طعم موز و میخک

    • Witbier (بلژیکی): با پوست پرتقال و تخم گشنیز

     

    ۴. آبجوهای ترش (Sour Beers)

    با تخمیر طبیعی یا باکتری‌هایی مثل Lactobacillus و Brettanomyces
    ویژگی‌ها: طعم ترش، اسیدی، میوه‌ای

    انواع معروف:

    • Berliner Weisse

    • Gose

    • Lambic (و Gueuze)

     

    ۵. آبجوهای خاص (Specialty Beers)

    آبجوهایی با مواد افزودنی مثل میوه، ادویه، عسل یا حتی ویسکی

    مثال‌ها:

    • Barleywine: بسیار قوی و شیرین

    • Pumpkin Ale: با طعم کدو تنبل و ادویه پاییزه

    • Rauchbier: با مالت دودی‌شده

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
    cina rain

    عناصر و پارامترهای شیمیایی آب آشامیدنی

    آب آشامیدنی سالم باید حاوی مقادیر مطلوبی از مواد معدنی باشد و از سوی دیگر غلظت آلاینده‌ها در محدوده مجاز نگه داشته شود. بر اساس «سازمان جهانی بهداشت» (WHO) و استانداردهای EPA و ایران، محدوده‌های پیشنهادی یا حداکثر مجاز برخی ترکیبات به شرح زیر است:

    پارامتر:

    کلسیم (Ca²⁺)    -  حداکثر ~400 mg/L - معدنی ضروری برای استخوان‌ها و دندان‌ها - سنگ‌های آهکی، خاک، منابع طبیعی - محدودیت خاصی ندارد؛ معمولاً بین ۴۰–۸۰ میلی‌گرم در لیتر
     

    منیزیم (Mg²⁺)    - (مجموع Ca+Mg ≤ 500 mg/L CaCO₃) معدنی مفید برای عضلات و اعصاب - سنگ‌های معدنی، خاک، منابع طبیعی - معمولاً بین ۲۰–۳۰ میلی‌گرم در لیتر؛ بیش از ۱۲۵ میلی‌گرم ممکن است اثرات ملینی داشته باشد

    سدیم (Na⁺)    - در کل >200 mg/L طعم ناخوشایند (EPA) - جزء اصلی نمک خوراکی؛ در مقادیر بالا ممکن است برای بیماران قلبی مضر باشد - نمک‌های معدنی، فاضلاب، منابع طبیعی - کمتر از ۱۰۰ میلی‌گرم در لیتر توصیه می‌شود


    پتاسیم (K⁺)    - معدنی ضروری برای عملکرد سلول‌ها  -  کودهای شیمیایی، خاک، منابع طبیعی  -  محدودیت خاصی ندارد؛ معمولاً در مقادیر کم یافت می‌شود

     


    نیتریت (NO₂⁻)    - (میزان مجاز: 3 mg/L NO₂⁻)  -  ترکیبی از نیتروژن؛ در مقادیر بالا برای نوزادان خطرناک است  -  کودهای شیمیایی، فاضلاب، تجزیه مواد آلی -  حداکثر ۵۰ میلی‌گرم در لیتر


    نیترات (NO₃⁻)    - 50 mg/L (به صورت NO₃⁻) - شکل میانی نیتروژن؛ سمی‌تر از نیترات - تجزیه نیترات، فاضلاب  -   حداکثر ۳ میلی‌گرم در لیتر


    فلوراید (F⁻)    -    1.5 mg/L   -  معدنی مفید برای پیشگیری از پوسیدگی دندان -  منابع طبیعی، افزودن به آب شهری -  بین ۰٫۷ تا ۱٫۲ میلی‌گرم در لیتر


    سولفات (SO₄²⁻)     250 mg/L (شاخص ثانویه)  -   ترکیبی که در مقادیر بالا ممکن است اثرات ملینی داشته باشد  -   سنگ‌های معدنی، خاک، منابع طبیعی  -  کمتر از ۲۵۰ میلی‌گرم در لیتر توصیه می‌شود


    کلرید (Cl⁻)    - 250 mg/L (شاخص ثانویه) - جزء اصلی نمک خوراکی؛ در مقادیر بالا ممکن است طعم شور ایجاد کند  -  نمک‌های معدنی، فاضلاب، منابع طبیعی - کمتر از ۲۵۰ میلی‌گرم در لیتر توصیه می‌شود


    آهن (Fe)    -  معمولاً نامحسوس تا 0.3 mg/L  -  معدنی ضروری؛ در مقادیر بالا ممکن است طعم فلزی ایجاد کند -  سنگ‌های معدنی، لوله‌های فلزی -  کمتر از ۰٫۳ میلی‌گرم در لیتر توصیه می‌شود


    منگنز (Mn)    - توصیه قبلی: 0.4 mg/L  -  معدنی ضروری؛ در مقادیر بالا ممکن است رنگ و طعم آب را تغییر دهد -  سنگ‌های معدنی، خاک - کمتر از ۰٫۰۵ میلی‌گرم در لیتر توصیه می‌شود

      

    TDS (مواد جامد محلول)    -  500 mg/L (شاخص ثانویه) -  مجموعه‌ای از تمام مواد معدنی و نمک‌های محلول در آب -  ترکیبی از منابع مختلف - کمتر از ۵۰۰ میلی‌گرم در لیتر توصیه می‌شود


    سختی کل (GH)    -  مطلوب 100–300 mg/L CaCO₃

     


    pH  -  معمولاً 6.5–8.5 (محدوده بهینه)

     

     

     

    نیترات و نیتریت (Nitrate & Nitrite)

    • چیستند؟ ترکیبات نیتروژن‌داری هستند که از تجزیه مواد آلی، کودهای شیمیایی و فاضلاب‌ها به آب وارد می‌شوند.

    • خطرات: مقادیر بالای نیترات می‌تواند در نوزادان باعث «بیماری آبی» شود که به اختلال در انتقال اکسیژن در خون منجر می‌شود.

    • مقدار مجاز: حداکثر ۵۰ میلی‌گرم در لیتر برای نیترات و ۳ میلی‌گرم در لیتر برای نیتریت.

     

    سختی آب (Water Hardness)

    • چیست؟ میزان حضور یون‌های کلسیم و منیزیم در آب را نشان می‌دهد.

    • انواع:

      • سختی موقت: ناشی از بی‌کربنات‌ها؛ با جوشاندن کاهش می‌یابد.

      • سختی دائم: ناشی از سولفات‌ها و کلریدها؛ با جوشاندن کاهش نمی‌یابد.

    • تأثیرات:

      • آب سخت: ممکن است باعث رسوب در لوله‌ها و کاهش کف صابون شود.

      • آب نرم: برای شست‌وشو مناسب‌تر است اما ممکن است طعم متفاوتی داشته باشد.

    • مقدار مناسب: بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلی‌گرم در لیتر.

     

    pH آب

    • چیست؟ میزان اسیدی یا قلیایی بودن آب را نشان می‌دهد.

    • محدوده مناسب: بین ۶٫۵ تا ۸٫۵.

    • تأثیرات:

      • pH پایین: آب اسیدی‌تر است و می‌تواند باعث خوردگی لوله‌ها شود.

      • pH بالا: آب قلیایی‌تر است و ممکن است طعم تلخی ایجاد کند.

     

    TDS (Total Dissolved Solids)

    • چیست؟ مجموع مواد جامد محلول در آب، مانند نمک‌ها و مواد معدنی.

    • مقدار مناسب: کمتر از ۵۰۰ میلی‌گرم در لیتر.

    • تأثیرات: مقادیر بالای TDS می‌تواند طعم آب را تحت تأثیر قرار دهد و ممکن است نشان‌دهنده حضور آلاینده‌ها باشد.

     

    شاخص‌های اولیه و ثانویه

    • شاخص‌های اولیه: مربوط به سلامت انسان هستند؛ مانند نیترات، نیتریت، فلوراید.

    • شاخص‌های ثانویه: مربوط به ویژگی‌های ظاهری و طعمی آب هستند؛ مانند رنگ، طعم، بو و سختی.

     

     

     

    ۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
    cina rain