برای تهیه شراب کشمش که بعدها برای تقطیر و تولید ودکا استفاده میشود، مقدار آبی که باید به ازای هر کیلو کشمش اضافه کنید، به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله میزان رطوبت و کیفیت کشمش، اما به طور کلی میتوانید از این نسبتها استفاده کنید:
نسبت استاندارد آب به کشمش:
- به ازای هر کیلوگرم کشمش، حدود 3 تا 4 لیتر آب اضافه کنید.
این نسبت به شما کمک میکند که قند موجود در کشمش به طور کامل در آب حل شود و فرآیند تخمیر به درستی انجام گیرد.
نکات مهم:
تخمین قند کشمش: کشمش به دلیل خشک شدن از انگور، دارای غلظت بالای قند است. به همین دلیل نیاز به آب بیشتری دارد تا این قندها به حالت محلول درآیند و فرآیند تخمیر به خوبی انجام شود.
آب داغ: برای تسریع در حل شدن قندها و نرم شدن کشمشها، میتوانید از آب ولرم یا گرم (نه داغ) استفاده کنید. این کار به شروع بهتر فرآیند تخمیر کمک میکند.
نظارت بر تخمیر: پس از اضافه کردن آب و شروع فرآیند تخمیر، باید محیط تخمیر را بهطور منظم نظارت کنید. مطمئن شوید که دما و محیط مناسب برای فعالیت مخمرها فراهم است.
استفاده از مخمر: برای اطمینان از تخمیر مناسب، میتوانید از مخمرهای تجاری مخصوص شرابسازی استفاده کنید. این کار کمک میکند که فرآیند تخمیر به شکل بهتری انجام شود و تمام قندها به الکل تبدیل شوند.
با رعایت این نسبتها و نکات، شما میتوانید شرابی مناسب برای تقطیر و تولید ودکا تهیه کنید.
-----
اگر قصد دارید علاوه بر کشمش، شکر هم به ترکیب اضافه کنید، باید مقدار آب بیشتری را به مخلوط اضافه کنید تا شکر بهخوبی حل شود و فرآیند تخمیر به درستی انجام شود. برای اضافه کردن شکر به شراب کشمش، میتوانید از نسبتهای زیر استفاده کنید:
نسبت آب به شکر:
- به ازای هر کیلوگرم شکر، حدود 1.5 تا 2 لیتر آب اضافه کنید.
این نسبت برای حل کامل شکر و ایجاد محیط مناسب برای تخمیر بهینه است.
نحوه ترکیب کشمش و شکر:
- کشمش و آب: ابتدا به ازای هر کیلو کشمش حدود 3 تا 4 لیتر آب اضافه کنید تا کشمشها نرم شوند و قندهای طبیعی آنها حل شود.
- اضافه کردن شکر: پس از اضافه کردن کشمش و آب، مقدار شکر مورد نظر را به مخلوط اضافه کنید. به ازای هر کیلوگرم شکر، 1.5 تا 2 لیتر آب بیشتر به مخلوط اضافه کنید تا شکر کاملاً در آب حل شود.
- مخلوط کردن: مخلوط را بهخوبی هم بزنید تا شکر و کشمشها به طور کامل در آب حل شوند.
- کنترل فرآیند تخمیر: پس از آمادهسازی مخلوط، اطمینان حاصل کنید که دمای محیط مناسب برای فعالیت مخمرها است (معمولاً بین 20 تا 25 درجه سانتیگراد). از مخمر مناسب استفاده کنید تا تخمیر به درستی انجام شود.
مثال:
اگر از 2 کیلوگرم کشمش و 1 کیلوگرم شکر استفاده میکنید:
- آب برای کشمش: 6 تا 8 لیتر آب.
- آب برای شکر: 1.5 تا 2 لیتر آب.
بنابراین در مجموع به حدود 7.5 تا 10 لیتر آب نیاز خواهید داشت.
نکات اضافی:
- شکر زیاد: افزودن شکر بیشتر میتواند به افزایش میزان الکل نهایی کمک کند، اما باید مراقب باشید که مقدار بیش از حد شکر باعث مشکلاتی در تخمیر شود. برای حفظ تعادل، نسبتهای آب و شکر را دقیقاً رعایت کنید.
- مخمر: اگر از شکر بیشتری استفاده میکنید، ممکن است نیاز باشد که از مخمرهای قویتری استفاده کنید تا توانایی تخمیر قند اضافی را داشته باشند.
با رعایت این دستورالعملها، میتوانید مخلوط مناسبی برای شرابسازی و تقطیر تهیه کنید.
-----
چرا میزان آب شکر کمتر است مگر قند کشمش از شکر بیشتر است؟
سؤال بسیار خوبی است! میزان آبی که به شکر اضافه میشود کمتر از آبی است که به کشمش اضافه میشود، و این به دلایل خاصی مربوط به ویژگیهای فیزیکی و ترکیبی کشمش و شکر است. در ادامه توضیح داده میشود که چرا این نسبتها متفاوت هستند:
تفاوتهای بین کشمش و شکر:
-
محتوای قند کشمش در مقایسه با شکر:
- کشمش از انگور خشک شده تشکیل شده است و حدود 60-70٪ آن را قند طبیعی تشکیل میدهد (عمدتاً فروکتوز و گلوکز). در نتیجه، قند موجود در کشمش بسیار متمرکز است، اما این قندها به دلیل خشک بودن کشمش بهسختی در آب حل میشوند.
- شکر سفید یا قهوهای تقریباً 100٪ قند خالص (ساکارز) است که بهسرعت و بهطور کامل در آب حل میشود.
-
ساختار کشمش:
- کشمش حاوی فیبر، پوسته، و ترکیبات جامد دیگری است که نیاز به آب بیشتری برای حل شدن و نرم شدن دارند. برای اینکه قندهای کشمش آزاد شوند و به حالت محلول درآیند، آب بیشتری نیاز است. همچنین، آب کمک میکند که مخمرها به راحتی به قندها دسترسی پیدا کنند.
-
شکر خالص:
- شکر خالص به سرعت و به طور کامل در آب حل میشود و به همین دلیل برای هر کیلو شکر، به آب کمتری نیاز است تا مخلوط شکر بهخوبی حل شود و آماده تخمیر شود.
دلایل اصلی تفاوت میزان آب:
- نرم کردن و حل شدن کشمش: برای کشمش، آب بیشتر نه فقط برای حل کردن قند، بلکه برای نرم کردن خود کشمش و تسهیل فرآیند تخمیر نیاز است.
- قابلیت حل شدن شکر: شکر بهطور خالص و کامل در آب حل میشود و نیازی به آب زیاد برای آزاد کردن قندها ندارد، بنابراین مقدار آب کمتری نیاز دارد.
نتیجهگیری:
- کشمش: نیاز به آب بیشتر برای نرم شدن و آزادسازی قندها دارد.
- شکر: به دلیل خلوص بالای قند، نیاز به آب کمتری برای حل شدن دارد.
این تفاوتها باعث میشود که میزان آب مورد نیاز برای کشمش بیشتر از میزان آب مورد نیاز برای شکر باشد.
